Wystawa ilustruje zajęcia złotowian od XVII wieku, kiedy to właścicielem miasta był A.K. Grudziński, nadający przywileje Polakom, Niemcom i Żydom. Browarnictwo i gorzelnictwo, manufaktura koronkarska, wytwory sukienników, szewców, garncarzy, stolarzy, ślusarzy – wszystko to zostanie pokazane przez pryzmat ciekawych eksponatów o lokalnym rodowodzie.
Z prywatnej kolekcji zaprezentowane zostaną monety polskie z czasów Wazów oraz jedyny zachowany sztandar rzemieślniczy z dawnych czasów, należący do kasy wypłat cechu ciesielskiego, wypożyczony z Gifhorner Heimatstube w Historisches Museum Schloss Gifhorn. W tle ekspozycji pojawią się zdjęcia z ubiegłorocznego konkursu fotograficznego pt. „Detale złotowskiej architektury w obiektywie”.
Podczas otwarcia wystawy odbędą się dwa wykłady. Mariusz Krasowski przedstawi temat „Wazowie na monetach polskich i z Polska związanych”. Na spotkaniu prezentować będzie mennictwo dynastii Wazów, która panowała w Polsce i w Szwecji w XVI i XVII w. Swoim zasięgiem miała też wpływ na księstwa ościenne. W czasie prezentacji okaże się, że Wazowie na monetach Rzeczpospolitej to nie tylko ci, których znamy z podręczników…
Mariusz Krasowski monety kolekcjonuje (z pewnymi przerwami) od dzieciństwa, choć wtedy ważniejsze jeszcze były znaczki pocztowe. Na początku głównym zainteresowaniem cieszyły się monety ze świata, egzotyczne. Z czasem co raz większym zainteresowaniem kolekcjonuje monety starsze, aż w końcu padło na mennictwo Wazów. Mennictwo to charakteryzuje się dużą różnorodnością nominałów oraz wizerunków. Przez sytuację polityczną dochodzą wątki okupacji terenów Rzeczypospolitej co oczywiście zostawia ślad na monetach. Nie bez znaczenia jest dla niego regionalizm. W tym czasie monety były bite w wielu mennicach w kraju. Najbardziej zainteresowały go jednak monety z Bydgoszczy i Łobżenicy. Od niedawna jest członkiem Polskiego Towarzystwa Numizmatycznego.
Muzealnik Jerzy Jelonek przedstawi najciekawsze historie z dziejów rzemiosła złotowskiego. Kanwą wydarzenia są ważne dokumenty z historii miasta – przywileje wydane przez Andrzeja Karola Grudzińskiego z 27 czerwca 1663 roku (370 lat temu) dla cechu ogólnorzemieślniczego oraz ich potwierdzenie i rozszerzenie dla całego miasta z 20 stycznia 1665 roku (prawo magdeburskie). Grudziński, właściciel Złotowa, chcąc zrehabilitować się za niechlubną zdradę na rzecz Szwedów, postanowił odzyskać dobre imię w oczach swych poddanych. To była niezbędna pomoc i warunek ku odbudowie miasta po szwedzkiej pożodze.
A. K. Grudziński budując piękną farę, nadał ówczesnym rzemieślnikom złotowskim nowe, korzystne prawa i przywileje, w tym między innymi prawo do warzenia piwa i palenia wódki, a w 1672 roku przywilej dla szewców. Złotów na mocy przywileju z 1665 roku otrzymał dodatkowo ziemię uprawną. Kupcy uzyskali prawo handlu zbożem, a burmistrz kawał pola bez świadczeń podatkowych, a także jezioro Burmistrzowskie, dotychczas Bilsk nazywane. Dokumenty które znacznie ułatwiały życie XVII-wiecznych złotowian podpisał Andrzej Karol z Grudny Grudziński, wojewoda poznański, pułkownik Jego Królewskiej Mości, starosta średzki na Złotowie, Krajence, Łobżenicy, Swarzędzu, Wieleniu, Kórniku, Falmierowie, Radawnicy, Potulicach pan i dziedzic.
Zapraszamy, wstęp wolny!
MZZ w Złotowie
Komentarze